سلام بانوی عزیزم.
خواستم یه عذرخواهی و یه تشکر کنم ازت...
این روزا که درسم تموم شده و منتظر سربازی‌ام تا زمانش برسه، خیلی از بیکار بودن اذیت میشم و با اینکه تموم تلاشمو کردم تا کاری پیدا کنم تو این مدت، به بنبست خوردم. واسه همین بیکار بودن و اینکه احساس شرمندگی پیش تو و خونوادت میکنم، خیلی ناراحتم و گاهی ناراحتیامو تو برخورد با تو بروز میدم و اذیتت میکنم و گاهی نمیتونم پیش بقیه ناراحتیمو پنهان کنم، اما تو با تموم این بداخلاقیام تحمل میکنی و هیچوقت کوچکترین حرفی که طعنه و کنایه ای داشته باشه و ناراحتم کنه نمیزنی، ممنونم ازت. ببخشید واقعا دست خودم نیست نمیتونم ببینم بیکارم و نمیتونم خوشحالت کنم حداقل با چیزای مادی. دار و ندارم دِلَمه بانو، تقدیم به تو. تموم تلاشمو میکنم واست بهترین زندگی رو بسازم. فقط صبر میخواد که تو داری و من نه...
فقط بگم تنها امید زندگیم توئی و دوستت دارم. تو بهترین بانوی دنیایی عزیزم.
دکترم تجویز کرده شعر درمانی کنم
روبه روی چشم‌های تو غزلخوانی کنم
شعر فروردینی و اردیبهشتی منع کرد
گفت باید نسخه را پاییز و آبانی کنم
